Ey padişah! Bağışla suçlarımızı.
Günahkârız biz, affet sen.
İyilik edersin sen.
Biz kötü ettik;
işledik sayısız suç.
Günaha girdik gece gündüz.
Gafil kaldık
“Ve alınlarının saçlarından,
ayaklarından yakalanırlar”
âyetinden.
Kaldık daima isyan içinde.
Uyduk nefis ile Şeytana.
Geçmedi günahsız bir saatimiz.
Yapmadık gönül huzuruyla ibadet.
Kulun yüzü kara,
isyanla gelmiş dergahına.
Mağfiret ummada lutfundan.
Buyurdun çünkü sen
“Umut kesmeyin Allah’ın rahmetinden”.
Engin olur senin lutuflar denizin.
Umutsuz kalır rahmetinden ancak Şeytan.
Ey kerim!
Yolumu kesti nefis ile Şeytan.
Senin rahmetindir benim şefaatçim.
Yapmadan önce beni dünyada toprak,
Umarım arındırırsın beni günahtan.
Alacakken canımı bedenden,
Gönder beni iman nuruyla dünyadan
