VEDA
içimdeki kırık dökük camdan kule yıkıldı,
sokak aralarında kar tozuttu,
geçtim bir daha bu yollardan yüreğim
kederle dolu ah! elimde olsa toplardım
yine içimdeki cam kulenin parçalarını yeniden
kurardım özleyerek incelik taşıyan sözcükleri geçti,
ah geçti aşk duraklardan suya
kar taneleri düşüyordu ben bir
otobüsteydim camlar buğulanıp üşüyordu
AHMET ADA