Öteden Gelen Şiir
O aşk, kalbime çöken ağır bir yüktü Rabbim
O aşk, ruhumun bile belini büktü Rabbim
O bir masal kızıydı, anlamadı dilimden
Kelebekler misali uçup gitti elimden
Yarattığın kıvılcım her şeyi yaktı Rabbim
Kaderim bana yalnız Sen’i bıraktı Rabbim
Görmüyor saatlerin sararıp solduğunu
Bilmiyor mezarımın kendisi olduğunu
Bozkırımda yeşeren gül sızımdır o benim
Göklerime koyduğum yıldızımdır o benim
Hayrandım, kapısından kovduğu ânda bile
Hangi bülbül beddua eder dünyada güle
Orda nefesim soğuk, sesim boğuktu Rabbim
O’na baktığım ânda bile o yoktu Rabbim
Irmak denize aktı; ruhum şimdi Sen’dedir
Hayatta bütün mâna bir parça kefendedir
Âh benim yeryüzünde oyalanan kaderim
Sonsuzluk tezgahında mayalanan kaderim
Tanyerinde ânsızın geceyi yaktı Rabbim
Senden bana akşamsız Seni bıraktı Rabbim
Nurullah Genç
