Ayın Güle Serenadı
l
Ey imtiyazlı güzel, uyan derin uykudan
Hatırla bülbüllerin divane olduğunu
Dün sabah seni görüp çarpılmış gökte güneş
Önce anlayamamış ona ne olduğunu
Gönderince kalbime ışığını bu gece
Bildim bütün aşkların bahane olduğunu
Şimdi ben de garip bir haldeyim, biçareyim
Şaşırdım ayın kime pervane olduğunu
ll
Rüzgarı senin için öpüyor dudaklarım
Bal rengine boyuyor yolları senin için
Dehlizlerin dumanlı, küflü karanlığından
Aydınlığa çekiyor kulları senin için
Misk-ü amber kokuyor çölün kalbinde zaman
Sim-ü zerle süslüyor kumları senin için
Senin için ırmağa karışıyor denizler
Can meyvesi kırıyor dalları senin için
lll
Bülbül yine mey’ustu; vatan virandı gülüm
Uğrunda hayallerim bile yıprandı gülüm
Mecnun dahi Leyla’yı anmaz oldu yürekten
Güzeller güzeliydi; hani sultandı gülüm
Yaşamak, sonsuzluğu tattı avuçlarından
Ölüm tomurcuklandı; kabir uyandı gülüm
Bir kafdağı kalmıştı varlığından bihaber
Seni görünce, o da tutuşup yandı gülüm
Nurullah Genç
