ONUR DA AĞLAR
Gözlerinin pınarında Bir bulut,
Boşandı boşanacak Nerdeyse.
Aklımdan geçenleri Okuyorsun su gibi.
Dünya gördü Bizi boğazladılar…
Tutma gözyaşlarını Onur da ağlar…
Bırak yıkansın gökyüzü, Lacivert, yeşil, altın
Işıkları günbatının. İşte şafaktayız gene
Çırılçıplak Ve mavi. İşte sanki dağ yeli
Ve işte sanki meltem…
Kimse toz konduramaz
Kesip attığımız tırnağa bile
Sen en güzel kızısın Bütün galaksilerin
Bense tozuyum artık Akkor tozuyum
Prometheus’u yakan Kara sevdanın…
Ne alnımızda bir ayıp Ne koltuk altında
Saklı haçımız Biz bu halkı sevdik
Ve bu ülkeyi. İşte bağışlanmaz
Korkunç suçumuz…
Ahmed Arif
