Gün Olur İnsan Ağlar
Bir sonbahar akşamı ellerin bomboş
Üşüyeceksin.
Ümit nedir, acı nedir aşk nedir
Düşüneceksin.
Odanın soluk aydınlığında
Yabancı gölgeler bulacaksın
Garipsiyerek bakacaksın dört bir yanına,
Ağlıyacaksın.
Yalan varmış diyeceksin dünyada
Ümitlerin pamuk ipliği örneği kopuk
Her elini attığın yalan olacak,
Yalan olacak duvardaki resmin
Hatta ismine bile inanmayacaksın.
Kemlikler sarmış olacak etrafını
Bir şeyler arayacaksın iyimserliğinden
Heyhat, O da kaçmış bir kere ellerinden.
Bir sonbahar akşamı döneceksin odana
Sigara üstüne sigara yakacaksın
Dünyaya geldiğine kızacaksın ilk defa
İlk defa kendine acıyacaksın.
O güne dek gülsen bile
O akşamdan sonra ağlayacaksın.
Berran Erol
