Çelik testereyle kestim suları
Yıkadım duvara astım suları…
Düşümde düşüme girdim dün gece
Buluta yaslandım ışığı tuttum.
Seni hatırladım, seni unuttum
Kendimi kendime sordum dün gece
Topladım yolları eyledim yumak
Musalladan gayri görmedim durak…
Durmadan düşünüp durdum dün gece
Toprağı boyadım otlar ağladı
Oturdum kalkmadım atlar ağladı…
Tuttum yorgunluğu yordum dün gece
Dertler gecikince gidip yokladım
Yırtık bohçalarda umut sakladım
Kırgınlık bağını kırdım dün gece
Şişelerde mahkum çiçek kokusu
Yağdı yüreğime renk renk korkusu…
Yok yere yokluğu vurdum dün gece
Ay doğdu gölgeler çöktü üstüme
Hicran alev alev aktı üstüme.
Gözümü yollarda gördüm dün gece
Aydınlığa koştum karanlık çıktı
Her sevgi, her vefa bir anlık çıktı…
Güç-bela ben bana vardım dün gece
Dosta şiir yazdım “hatıra” dedim
Belki bir dost gele otura dedim
Gönlümü toprağa serdim dün gece
Abdurrahim Karakoç
