Bir Eflatun Aşk
I. Benim o hep fırtınalarla boğuşan ruhum
Yorulmuyor yaşamaktan. Midyat?lı bir gümüş ustasıdır, süryani
Ve yüzündeki çıban gibi Yüreğinde yaralar
Taşımaktan. Yorulmuyor yorulmuyor Ağır işçi
Kedere ve aşka çalışmaktan
Kiminde peçeli bir gülüş çağırıyor
Kiminde kovuluyor kapılardan.
2. Bak sabah yaklaşıyor birazdan ufuk
Moraracak Sevgilim çıplak sokaklarında
Ayak seslerim dolaşsın
Yasak Irmaklarında yıkanayım
Avuçlarına karlı öpüşler Bırakayım
Rüzgar Unutulmuş
Bir dağ çeşmesine Götürsün bizi.
Zamanın saatleri unuttuğu
Şavkıyan bir dağ çeşmesine.
3. Ey eflatun aşk Bana eflatun yağmurlar
Yağdırabilir misin Getirebilir misin geçen günleri geri
Tutup yıldızları yanıma oturtabilir misin
Sana neyi anlatayım
Her sarnıç küflü bir yağmuru
Her sevda bir ayrılığı yaşar
Behçet Aysan
