Beni saran kollarından koparken isteksizdim , ahhhh ve hücreme yaklaşırken adımlarım nasıl geri geri gidiyordu bilsen . . . Hücre sessiz ve acımasız ve umarsamaz tavırlı , sahibinin gidişinin farkında değilmiş gibi görünen ama sonunda döneceğini bilerek böbürlenen hücre orada beni bekliyordu. Dudaklarım konulmaz bir açlık içinde seninkilerle kenetlenmiş yanlızca üç gün oluyor daha üç gün önce yıllardır sevdiğim. Garip bir aşinalık garip bir yabancılık duyduğum sayısız geceler boyu yanında yattığım ve tatlı uyuduğum o varlığa kondu gözlerim. Takvime göre yanlızca 3 gün bana sorarsan aradan bir çok evren çağı geçti ve ben seninle sanki hiç konuşmadımda konuştuğumu düşte gördüm canım sevgilim ” kendimden geçtim ” derken benim yerimede konuşmuş oluyorsun benim canım sevgilim.
