Nasıl bir sevdadır bu sevgili… Ben sana tutsak… Sen bana karşı özgür… Ben sana karşı şiirler yazıyorum… Gözümden yaşlar dökülürcesine… Enkaz altında kalırcasına… Yine seviyorum seni sol yanımı acıtsan bile… Sende ki nasıldır bilmem ama… Bende ki aşk… Güneşin büyüklüğü ve sıcaklığı kadar aydınlıktır… Sende ki aşk ise… Gece karanlığı kadar ıssız… Kör ebe oyunu kadar karışıktır… Ben seni öyle büyük sevdim ki… Kendimi yetim bildim… Annemi babamı görmez oldum kör olurcasına… Ben azraile bile meydan okudum… Öldüremezsin beni diye… Sen daha neyin tribini yapıyorsunda gelmiyorsun… Eğer gelip acıtacaksan yine gelme… Kal o şehirde… Ben bu senin şehrinden uzak olan Adana‘yı yakar kül ederim… Uzak dur şehrimden kıvılcımları senide yakmasın… Sen Gelmezsen bile… Ben yine sana şiirler sözler yazarım… Ama bunu unutma sevgili… Ben yine ilk günkü gibi…
