-
-
SENİ..SATIR SATIR yazıyorum,YÜREĞİMİN
SOĞUK DUVARLARINA..Önce bakmaya
kıyamadığım gözlerini çiziyorum,ağlaya ağlaya…
Sonra ! sonra başlıyorum seninle,sessiz sessiz
konuşmaya..Sensizliği anlatır gibi,bakıyorumya
bazen gözlerine,,işte o an ! gözyaşlarımı siler
gibi bakıyorsun’ya gözlerime,,HIÇKIRIKLAR,ÇIĞLIKLAR
başlıyor içimde…Bazen dayanılmaz çekilmez bir baş ağrısı oluyor
SENSİZLİK gözlerimi yakan,,bazende intiharın
eşiğinden dönüyorum,YARADANIMDAN korktuğumdan…
Bazen tebessümle uyanıyorum,sanki hiç
gitmemişsin gibi,,Bazende ! öyle uyanıyorumki,,
BEDENİM GÖÇÜK ALTINDA KALMIŞ GİBİ.
-
