Hiçbir şey demeden çekip gitmesini de bilirim!
Adımlarım konuşur, bakışlarım çok şey anlatır
Sen ki köksüz hayaller kurarken kendi dünyanda
Benim için sen yoksan yaşamamın anlamı yok bu dünyada
Ama sen bilmezsin
Öfke kusarım kendime
İçime atarım, için için ağlarım
Yine sen bilmezsin
Öyle ya aşk sende emanet bende ebediyet!
Farkımız çok sevgilim
Ben susunca ağlarım, sen konuşunca
Ben bakınca anlarım, sen gözlerini kapayınca
Ben ölümüne severim, sen öylesine
Ben üzmeye kıyamam, sen sevindirmeye
Ben özlerim, sen düşünmezsin bile
Belki de yanılıyorum
Belki doğruyu arıyorum
Belki umutlanıyorum
Yine de sen bilmezsin
Ben seni seviyorum, sen yaşamayı
Bensiz yaşamak mümkünse, mutluysan
BEN GİDİYORUM…