Yaşamak; üçüncü sınıf pavyon şairlerinin, sınıfı belirsiz kadınlara yazdığı şiirler gibi iğreti duruyor üzerimde. Günbatımına doğru yönelen bir tren yolu gibi döşenmiş kırmızı çizgiyi takip ediyorum. Sanki bütün kabileler bu rayların üzerin de idam edilmiş gibi. Ayrılık ne renk? Diye düşünüyorum sessizce, Utanıyorum. Akrep,yelkovanın peşinden koştukça geride bırakacağım sevgilimi hatırlıyorum. Akrep bendim. Yelkovan hep firari… Konçerto, alkol, sigara, müzik ,tebessüm. Mükemmel ölüyorum.T ek eksik var içimde, tutamadığım bir sıcak el… En çok özleyeceğim bir çift siyah göz….Gerisi? Anlatılamayacak kadar karanlık……??
Taner Temel HAKINDA BEN KENDİ HALİMDE BİRİYİM YAZDIĞIM SÖZLER VE ŞİİRLER SİZLERİ HAYATA DAHA ÇOK BAĞLAYA BİLMEK VE HAYATI SEVDİRE BİLMEK İÇİN ÇABALIYORUM.. BUNU BAŞARA BİLİYORSAM NE MUTLU BANA Kİ İNSANLARI HAYATA BAĞLIYORUM.. SAYGILARIMLA
