İnsanın acısı yüzüne vurur mu?
Gülüşleri ağlar mı?
Kimseye Anlatamadım…
Karanlığın derin uykusunda sabahladım
İçime attığım her acının yasını tuttum
Yarım kaldım
Sabah olsa yeniden dogardım
Hiç sabahım olmadı
Bir yanım hep yetimdi
Sol yanım hep çocuk
Keşke hep çocuk kalsaydım
Keşke hayatı hiç tanımasaydım
Mümkün olsaydı eğer hiç tereddüt etmezdim
Yaşama arzusu tükenir mi insanın?
Ben tükendim…
