Yalnızın Dünyasından
Yine ben geldim yalnızlığım Selam olsun…
Bana bir kadeh yalnızlık sun Öyle bir yalnızlık ki
İçinde herkes olsun Dağ başındaki çobandan
En kalabalıktaki yalnıza kadar Ben de kadehe biraz hüzün katar
İçerim doyasıya sabaha kadar.
Sen de seyredersin beni aynalardan.
Seni unutacak olursam zaman zaman
Solmuş resimlerle gelen hatıralardan,
Unutulmuş mısralardan, Ya da hüzünlü şarkılardan
Birden çıkarsın karşıma Her zamanki gibi.
Yalnızlığım ; Sen de olmasan kiminle bakarım
Sessizce kayan bir yıldıza, Kiminle gülerim şakalarıma,
Kiminle ağlarım, yalnızlığıma.
Ahmet Ünal Çam
