Varoluş (Sarı Yaprak)
VAROLUŞ (Sarı Yaprak) Bir ağaç bütün görkemi ile yaşam bağışlıyor Ve bir yaprak Sararmış Ömrünün son demlerini yaşayan Ve son bir gayretle can damarına bağlanmış Bir tek rüzgar Tek bir esinti artık düşmanıdır sarı yaprağın Can damarından onu ayıracak bir tek bir esinti yeter yitmek için Ve sonra Son bağlantısı kopar Yere düşer Önce gözü ağacına, Can damarına takılır Bir özlem belirir yüreğinde sarı yaprağın Yere düşerken son bir defa Son bir defa baharın güzelliğini Ve yeşillikler içinde tabiata bağışladığı o güzelliği yaşar yeniden Ve toprak Yeni yurdu Bir gariplik bir yalnızlık Can damarı ağacın dibinde bir sarı yapraktır Hüzünle bakar ağaca Yaşam ağacına Toprak kucaklar sarı yapragı Toprak ana katar kendine sarı yaprağı Şimdi toprağa karışmış Toprak olmuştur sarı yaprak Ve yaşam agacının köklerini görür Ona can bağışlayan sevgili ağacının kökleri Sevinçle bakar köklerine Toprağın bir parçasıdır sarı yaprak artık Ve can ağacına besin olmaktadır Köklerine yaşam ağacının yaşam verendir şimdi Geldiği Kendisine can veren ağacına yaşam bağışlayandır sarı yaprak Şimdi yeşil yapraklara Yaşama yeniden merhaba diyen yeni canlara Yeni yeşilliklere yaşam verendir sarı yaprak Bilir bunu Görür Ve tekrar yaşam ağacına karışır Ama bu sefer can veren olarak Anlar sarı yaprak Anlar bu dairenin anlamını Yaşamın amacını görür Yeşil yaprakken bahar sevincini de sever o zaman Sararmış bir yaprak olarak toprağa ağır ağır düşüşün hüznünü de Ve can aldığı ağaca Can vermenin sevincini yaşar Şimdi bilir O hersey kendisinden doğar Ve canından bir parça olur herşey Bir dönüşümdür bu bilir Gelişmedir hersey anlar Sever hüznü de sevinci de İkisi de kendisidir çünkü görür.. anlar ve bilir Bir yaprakken ulu ağacın bir dalında Şimdi her parçasındadır artık yaşam ağacının….
Gassan Satar
