Proton Proton
var oluşumun tüm mülkiyeti
sana ait
sebebim demiyorum
sahibim diyorum
gözlerinin derinliklerinden uzanan ellerine
haberin bile yok
tutunduğum avuçlarına bıraktığım sıcaklığın benden olduğundan
yaralı
bir akşam üstünü çiziyorum
kırmızılar değil akan kanından
gözlerinin renksizliğine bürünmüş
bir muamma bu
nereden baksan farklı
prizmada kırılmış ışıklar gibi
tabiatın tüm kanunlarını baş aşağı edesim gelir
bırakınca düşmeyesim
şişince patlamayasım
senin gibi
zıt bir kutbu
çekmeyesim
şimdi çekirdeğine yaklaşıyoruz atomun
tüm sırları çözülse de
kimse anlamıyor
nasıl durduğunu bir arada iki ve daha fazla protonun
sen ile ben gibi
var oluşumun mülkiyeti sende
iki proton gibi yan yana bir çekirdekte
gözlerin gibi
yükün de değişiyor
bir artı
bir eksi
ama bil ki çekirdektesin
yörüngelerinde
sevda dolaşır
Oğuzkan Bölükbaşı
