Özür dilerim ben yine tutamadım kendimi. Yine nefret edemedim senden, yine bitiremedim seni. Ne kadar desemde, silemedim içimdeki sevgini. Öyle çok özlüyorum ki seni, hayır senin yerinde olsam daha fazla kıyamazdım bana. Ama nasılda mutlusundur şuan. Ahım kaldı sanıyorum ama, yok herhalde çok iyisin diye duydum. Öyle dediler işte. Eh birazda üzüldüm ama merak etme, bende iyiyim. İyi olmaya çalışıyorum, senden sonra ne kadar iyi olabilirsem. Zor oldu ama yinede mutluyum. Hem o kadar mutluyum ki, seninle olduğum zamandan az acı çekmeye başladım artık. Nasıl diyebilirim, alıştım sanki biraz. Ee tabi hayli zaman geçti, böyle olması lazım, böyle olmalı. Ama bazen aklıma geliyorsun ve işte o zaman herşey yine eskiye dönüyor. Bir an o kadar kötü hissediyorum kii, ama merak etme biraz sonra geçiyor. Bana sorarsan bu noktaya geleceğimiz aklımın ucundan bile geçmezdi, ama olsun alışıyorum ben. Sonra neyin ne olduğunuda öğrendim mesela, saf değilim artık. Kimseye inanmıyorum, güvenmiyorum da. Sevmek desen zaten asla olmayacak birşey. Ben bunları neden anlatıyorum ki, bak yine geldin aklıma. Hiç yoktun ama, var olman asıl zor olan. Zor, çok zor ama olsun. Dedim ya alıştım ben. Uzatmak istemem, mutlusun diye duydum ya zaten, bende mutluyum çok. Hiç olmadığım kadar, hiç olmadığın kadar. Çok mutluyum, iyiyim, huzurluyum, gülüyorum, eğleniyorum ve en önemliside sen yoksun. Daha ne olsun.
