Beyaz Güller
Sesin, perdede kalan bir yel gibi yumuşak,
Suların üstündeki bir esim gibi yüzün.
Geceleri içinde parlar serin bir şafak;
Bir öğle uykusudur bakışların gündüzün.
Eritir bir ses gibi dirseklerin mermeri,
Odanda işler bütün saatler geri geri.
Anlamaz gibi alıp süzersin şiirleri;
Dudaklarında kızıl zevki bir gönülsüzün.
Sesin gülse de senin, gözlerin parlasa da,
Ellerine ruh verir uzaklarda bir ada:
Kahkahalar birer boş vazo kalır masada,
Beyaz güller gibidir ellerindeki hüzün.
Fazıl Hüsnü Dağlarca
