Ölüm, Sinsi Ölüm
Ölüm, sinsi ölüm,
Ey açmayan gülüm,
Ötmeyen bülbülüm,
Ne çıkar gündüzün
Unutsam da yüzün,
Ne olsa ki bir gün
Er geç yapacağın
O amansız baskın,
Kâh tufan, kâh yangın
Gibi bu düşünce
Bütün dehşetince
Kafamda her gece.
Geleceksin madem,
Ve mademki o dem
Başlayacak adem,
Bırak…
Şarkı bitsin,
Ses Olemp’e gitsin,
İlâhlar işitsin!..
Sonra beni ara,
Her şey bir hâtıra.
Olasıdan sonra…
Ey açmayan gülüm,
Ötmeyen bülbülüm,
Ölüm, sinsi ölüm.
Cahit Sıtkı Tarancı
