Kırmızı Araba
Süleyman karabıyıklı bir işçidir
Ve bu karabıyıklı süleyman’ın hikayesidir
İş bulduğu günlerde evine dik dönmekte
Ve götürdüğü ekmeği yemektedir
Karısı neriman ve oğlu cevahir’le birlikte
Ne kadar zalim esse de rüzgarı
Ne kadar belini bükse de ekmek parası
Aslan gibi bir adamdır işçi süleyman
Onun cevahir’i vardır
Cevahir altı yaşındadır
Çünkü gözleri çakmak çakmaktır
Çünkü süleyman’a bir başka bakmaktadır
Bir pazar sabahı
Tutar babası süleyman cevahir’in elinden
Ve yanında kader yoldaşı karısı neriman
Çıkarlar gezmeye İstanbul’u inadına
Bir yol düşünür süleyman
Ulan bu bahtı kapalı kentte yürümek de parayla değildir elbette
Üstelik neriman’a hanidir istediği o naylon terlikle
Canından özü cevahir’ine bir gazozla
Bir simidi alabilecek kadar para da vardır cepte
Yürürler İstanbul şehrinin kalbine
Önce neriman’ın naylon terliği alınır bir seyyardan
Sonrada beğenirler simidi en hasosunu umutları cevahire
Anlatır işçi baba süleyman
İş ararken adım adım arşınladığı sokakları
Bak cevahir işte şu yenicami
Hem cami hem güvercinlerinin bakması nasılsa bedavadır
Bak cevahir şu dumanı tüten vapur
Şu çığlık çığlığa ağıt yakanlar martılarıdır
Hem vapurun dumanı hem vapurun düdüğü de bedavadır
Bak cevahir şu uzakta görünen de köprü
Geçmesi değilse de onun da bakması bedavadır
O pazar günü
Karabıyıklı işçi süleyman
Karısı can yoldaşı neriman
Ve gözleri çakmak çakmak olan oğulları cevahir
Gezerler İstanbul şehrini böyle bedava
Ve birden mumun alevi söner
İstanbul’un yalanı biter
Nasıl olur bilinmez takılır cevahirin gözü
Bir oyuncakçı vitrininde pırıl pırıl yanan
Kırmızı oyuncak arabaya
Döner karabıyıklı dağ gibi babası süleymana
Bana şu kırmızı arabayı alsana baba
Alsana be süleyman canına can parçana
Bir oyuncak araba alamayacaksan eğer
Yuh olsun sana
Nasıl olsa babası onu çok sevmektedir
İşin belası küçük cevahir bunu bal gibi bilmektedir
Bir vitrindeki kırmızı arabaya bakar süleyman
Bir karısı nerimana
Sonra takılır gözleri cevahir’in gözlerindeki umuda inadına
Ulan alt tarafı bir oyuncak araba
Dünya yansa yorganın yok içinde süleyman
Alem çökse üstüne hayıfın çok süleyman
Bakarsın cepteki son gazoz parasına
Cevahirin o kocaman umuduna
Yakışır şu kırmızı araba
Bırakır karısı neriman’la cevahiri dışarda
Girer iflah etmez umutla dükkana
Sorar kara bıyıklı dağ gibi süleyman
Usta şu vitrindeki nazlı gelin
Şu zalimin ışıltısı
Şu bahtımın karayıldızı
Şu İstanbul ağrısı
Şu cevahir’in çakmak çakmak gözleri
Şu kırmızı araba
Kaç para
Bir süleymana bakar adam bir arabaya
Çok para der hemşerim yani çok para
Süleyman cebinde bir gazoz parası
Yıkılmış bir dağ artığı bir tutam sonrası perişanlığı
Döner kapıya çıkmak için dışarı
Oğlu cevahir kırmızı arabayı getirecek babasını beklemektedir
Nasıl olsa babası ordan o kırmızı arabayla çıkacaktır
Nasıl olsa karabıyıklı dağ gibi işçi süleyman babasıdır
Yani cevahirin gözünde o
Dünyanın en güçlü dünyanın en zengin
Dünyanın en büyük adamıdır süleyman
Ama süleyman eli boş çıkar dükkandan
Hani kırmızı araba sorar hesap bulutlar dağa
Nasıl desin süleyman nasıl desin adam yüreği
Ben onu sana alamadım
Benim ona param yetmedi diye
Başlar ağlamaya cevahir
Başlar bulutlar ağlamaya
Yanar yerin yedi arzı ve güvercinler kalbi başlar kanamaya
Ulan İstanbul yanar içinde süleyman’ın
Sorar cevahir hani baba hani kırmızı araba
Martıları gösterir süleyman
Bak ne güzel uçuyor cevahir martılar havada
Boşver kırmızı arabayı baksana
Bakmaz martılara cevahir
Bakar yangın gibi arabaya ama
Bak der süleyman ne güzel uçuyorlar martılar havada
Cevahir bir çocuktur küçük yüreğinde yer çoktur
Takılır gözü martılara
Gözünden sel olup akan kan rengi yaşlarını siler
Evet der ne güzel uçuyor martılar havada
Ve unutur gider cevahir kırmızı arabayı
Unutur gider dalar gözleri martılara
Cevahir unutur unutmasına ya
Karabıyıklı dağ gibi işçi baba süleyman
Ömür boyunca unutmaz o kırmızı arabayı
Her gece döşeğine yattığında
Uyumak için gözlerini kapadığında
Demir lokma gibi bir kırmızı araba takılır durur kursağına
Bütün ömrü boyunca
işte bu
Karabıyıklı süleyman’ın hikayesidir
Ve herkesin bir yerine bir gün bir süleyman acısı değmiştir
İbrahim Sadri
