Hikaye
Senin dudakların pembe Ellerin beyaz,
Al tut ellerimi bebek Tut biraz.
Benim doğduğum köylerde
Ceviz ağaçları yoktu,
Ben bu yüzden serinliğe hasretim
Okşa biraz. Benim doğduğum köylerde
Buğday tarlaları yoktu,
Dağıt saçlarını bebek
Savur biraz. Benim doğduğum köylerde
Şimal rüzgarları eserdi,
Ve bu yüzden dudaklarım çatlaktır
Öp biraz. Benim doğduğum köyleri
Akşamları eşkiyalar basardı
Ben bu yüzden yalnızlığı hiç sevmem
Konuş biraz. Sen Türkiye’m gibi aydınlık ve güzelsin
Benim doğduğum köylerde güzeldi,
Sen de anlat doğduğun yerleri Anlat biraz.
Cahit Külebi