Adım Gül Soyadım sol Benim
Talan edilmiş bir bahçenin gonca açmadan güzü bitmiş gülüyüm ben
çiçeğim yere bakar …dalım göğe! saydım, tam 46 bahar 46 kış geçti böyle…
ne yağmur yıkadı beni ne güneş kuruladı kuru
kavgaların tozu kapladı sapımı bir de yorulmuş terlerin tuzu…
kurudum…huzur gelmedi! …
ben yağmuru özledikçe …
suyun ihanetini gördüm …
nefes verdim ince, narin önümde asmalar kördüğüm …
matem tuttum cenaze çelenklerinde …
ve gelin çiçekleriydi söktüğüm ağır bir yapraktı
itelediğim tâkatını çiğden alan ne gün gördüm,ne öldüm …
gül olmayı haketmek için gülüm, ben kaç tomurcuğumu
açmadan öldürdüm! Canım güneşim
benim 13 yaprak döktüm senin için yine de
kalkmıyor başım topraktan …ah, bir bilsen, bir bilsen ki
yas getiriyor zaman şu kıyamet tekeri çarktan beni,söküp
köklerimden dikme boşuna saksılara …
ağlarken hele..
hiç görme kaybol..! çünkü 46 katmerden sonra adım
GÜL değil artık benim…
ama soyadım doğduğumdan beri ‘sol’….
Ayşenur Yazıcı
