Gül Vurur Beni
Her akşam üstüme bir hüzün çöker
Hasret mazgalında kül vurur beni
Baktığım her çiçek boynunu büker
Kalbin yarasında gül vurur beni
Geçip gider günler hicranla gamla
Bazen nehir gibi bazen bir damla
Ağla ey gözlerim durmadan ağla
Akar bozbulanık sel vurur beni
Belalı karalı şu garip başım
Ağlarım ömrümce dinmedi yaşım
Ne bir dostum kaldı ne arkadaşım
Tutar taştan taşa el vurur beni
Tükendi baharım tükendi yazım
Gün be gün artıyor kederim sızım
Kırıldı çanağım çalmıyor sazım
Bakar dertli dertli tel vurur beni
Bir zaman benimde ömrüm bahardı
İçimde yemyeşil duygular vardı
Umut dağlarımı dumanlar sardı
Eser badi sabah yel vurur beni
Nuri Can
