Gölgem
Eski bir aşinadır gölgem
Küçücük yaşımdan beri
Bir iskelet bir deri
Peşimdedir her gün
Bütün
Bir ömür boyunca
Ayak sesimi duyunca
Benimle beraber dolaşan gölgem
Nereye varsam, nereyegitsem…
Nerede bitecek bu arkadaşlık
Nerede bitirecek bu vefasını
Sürmediki sefasını
Çile dolu ömrümün bir gün
Bunun için işte gözümdeki yaşlık
Etmedi şikayet beni hiç kimseye
“Gün oldu beraber ağladık”
“Gün oldu beraber güldük” diye
Böylece her kahrı çekti sineye…
Fakat
Gel de anlat
Bunun böyle devam etmeyeceğini
Onu da yanımda
Götürmeye takatimin yetmeyeceğini
Bir uzun yolculuğun başladığı gün
O gün
Ben de ötekiler gibi
Önümdekilerin ardından
Bu yalan dünyasından
Çekilip gideceğim yapayalnız
Nihayet fani birer insanız…
Böyle bitecek bu yol işte
Yanımda olmayacak gölgem bu gidişte
Böyle bitecek bu arkadaşlık
Onun gözünde yaşlık…
Benim gözümde yaşlık…
Kemal SUZEL
