Giden günler
Bir zaman tek saadetimizdi bu ev,
Ellerimin aradığı ılık yumuşaklık,
Dudaklarımda yanan alev
Omuz başlaşlarımda bir nefes vardı; ılık ılık!..
Dekor, yine o dekor.
Renk, hep o renk.
Yokluğun ruhumu yakıyor!..
Sensiz uyuyorum artık,
Seninle baş koyduğum bu yastığı öperek!..
Bekir Tünay
