Getir bana sevdiğimi serefsiz “ADANA“… Aç lan yolları
gelsin artık. Dayanamıyorum acıyor kalbim. Sızlıyor yüreğim
dizlerim tutmuyor artık. Çöktüm enkazın altında kalır gibi.
Sel oldu gözyaşlarım kör oldum. Bir uyku gibi. Hayallerde yaşıyorum seni. Hayallerde sevişiyorum seninle. Öpüyorum dudaklarının kenarından.
İşte o an uçurumdan düşer gibi oluyorum. Sonra büyük bir çığlıkla
uyanıyorum. İsyan ediyorum bu kadere. Isyan ediyorum bu şerefsiz
“ADANA” ya. Bizi ayıran yollara kahrediyorum. Gel desem
bir güvercin gibi. Gelip konacakmısın “KALBİME“. Sevip
koklayabilecekmiyim seni. Bütün özlemini giderecekmiyim
varlığınla. Söyle sevdiğim söyle susma öyle. Gelecekmisin
gerçekten. Bu şerefsiz “ADANA” ya inat gelecekmisin. Gelipte
sevecekmisin beni. Inan ben seni sevmekten hiç ama hiç
vazgeçmedim sevgili. Ama gelmeyeceksen sevmeyeceksen.
Kendimide yakarım. Bu kahrolası “ADANA”yıda yakarım.
Inan gözümü bile kırpmam sevgili. Ya “GEL” varlığımla yaşa.
Ya da “GİT” yokluğumla kahrol sevgili…