Gelmiyorsun
I
Gelmiyorsun
Yollara bırakıyorum gözlerimi
Kavruldum susuzluktan yanıyor içim
Yağmuru seviyorum karabulutları değil
Lalenin hışmına uğramış bir garibim
Boşuna yaratılmadığını kelimelerin
Zeytinin ve incirin
Diyelim ki suyun ve tuzun; biliyorum.
Güzelliğin incindi mi gelmiyorsun
Hışmına uğradım dalgaların
Karıştırdım toprağı ve çakılı
Tohum ne için vardır
Ne içindir yaşamak
Hüznüyle ayıklanmış kalbim
Çöle ve dağa iletemiyorum
İncinen ben miydim sen miydin; bilemiyorum.
II
Gül yüzlüm gelmiyorsun
Demek sahte süsler takınmışım
Acemi akınlar düzenlemişim
Kalbimi yormadan yüklenmeden çileyi
Sana gel demişim
Sevmek başka kavuşmak başka biliyorsun
Şanındır senin bahar içinde bahar olmak
Şanındır senin ağlatmak; biliyorsun.
Bir güzelce gelmiyorsun
Ayışığı bakışlım yürüyüşün çağlamak
Muştulamak ayıklamak kötülükleri
Bundandır denizin kabarmasını isteyişim
Fırtınalar bekleyişim bundandır
Kıvılcımlar saçıyor kınar mısın hasretin
Bir görün himmet eyle parçalansın bu ağrı
Bir görün ne olursun bitsin artık hasretim.
Nurettin Durman
