Hep sakladım seni içimde!
Ne kimseye anlatabildim ne de sen, beni anladın…
Oysa sadece sevmemiştim, güvenmiştim de sana.
Bir sözünle her şeyi bir kenara bırakıp gelecek kadar
güvenmiştim, kıymet bilmedin.
Şimdi kaybettiklerimi senden tekrar alamam biliyorum.
Yani demem o ki, bir yanılgı sonucu koskoca bir yalnızlığın içerisindeyim.
Gel desem gelemezsin, gitsem olmaz.
Beni anlayan birini bulmak da imkansız gibi bir şey.
Çünkü artık öylesine yorgun, güvensiz ve
kırgınım ki bu yaraya kimseyi ortak edemem.
Zaten bu yaranın da merhemi yok…