Fener
Eğri büğrü yolların karıştığı yerlerde
Bir direğe çakılmış ufak bir fener vardı.
Karanlığa yaslanır, etrafını dinlerde
Uzayan sessizliğin dilinden o anlardı.
Günler onca bir sırdı bu gizli bilmecenin
Bitmeyen bir sabırla akşamını beklerdi
Yaklaşan gölgelerin, ardındaki gecenin
İçli bir kadın gibi yolunu gözetlerdi.
Zaman zaman önünden hayaller geçip gider
İsli hafızasında çizgileri kalırdı
Bir sokak çocuğuna ‘bu yorganın olsun’ der
Gamlı ziyalarını sırtına uzatırdı.
Hayat buya…Seneler bir gün gibi geçtiler
Issız tenha yollarda bir kasaba kuruldu
Bu beldeye ulaşan başka bir yol seçtiler
Yaşanmış günler gibi fener de unutuldu
Kemal SUZEL
