Ey Gözleri Düşrengi
Ne söylersen onu yapıyorum elimde değil verdiğin güle dokunmamak Gözlerin neredeyse bedenim orada oluşuyor yeniden Rüzgarların eğilip kulağıma fısıldadıkları oluyor söylediklerin Dilim tutuluyor sanki buruk bir yemiş tatmışçasına Sesiz bir başına yokolarak yeniden yaşıyorum yanında Hiçliğin tadına bakıyorum Varlığını biraz biraz duydukça Bedenim bedenine kapanıyor yavaşça Sırtında büyük sırmalı bir harmaniyle karşılıyorsun beni Bir bulut gelir hani kanatları yağmur rengidir Uzun yol yorgunudur sonra başka türlü Bir yüzdür gökyüzü Onu yaşıyorum yanında Kış sabahının açmış tüm çiçekleri elinde Elimde değil senin yanında ırmakların sesini dinlememek Birden bire allak bullak oluyorum gelişinle Kollarımdan uç veren zeytin dalları İpek bir sedire yatırıyorum duygularımı Seni ey yağmur kaçkını Sabah yeli tadı Sen güneşin ışık damlası ayışığı dansı Sen geceyarısı beyazı Kasırgada deniz denli tutkunu olduğum sen Yemişlerin zehir tadı Evrenim tuzum dağyelim Yaşamım Ve yanıbaşımda soluk alıp veren deniz gibi sen.
Gülseli İNAL
