Direnme Çiçeğim
Dağ çiçeklerinin yalnızlığında boy vermişsin
O yüzdendir belkide bu direncin rüzgara
O yüzdendir inançsızlığın aşklara
Kendi toprağını tutmuşsun sımsıkı bırakmıyorsun
Ama hasretin öyle bir alev ki dudaklarından dökülen
Sevdaya
Kaçamıyorsun kendinden
Yeniden aç gözlerini dünyaya
Bir gün seni koparacaklar dağların özgürlüğünden
Belki bir yüreğe takacaklar
Belki bir saç üzerinde süsü olacaksın
Aşksız ve hürriyetsiz yokolacaksın
Direnme çiçeğim
Oğuzkan Bölükbaşı