BİR TUTKUNUN TÜRKÜSÜ
Neden onu görünce Karışıyor ellerin birbirine Onu görünce neden Kendini bırakıp gidiyorsun giderken Bırakıp gidiyorsun ve sende Sevinç gibi bir acı koyuluyor Öyle durup kalıyorsun gecende Onu görünce sende neden Bin tohum ekiliyor birdenbire Birdenbire nice ürün kaldırılıyor Onu görünce neden hızlanıyor Suların akışı kendi kendine O gidince neden baska birisin Adın başka susuşun başka sesin başka O gidince hiç kimse değilsin Tükenmiş bir rüzgârsın ağaçta
Afşar Timuçin
