Bir Eflatun Ölüm
Kırgınım, saçılmış
Bir nar gibiyim Sessiz akan bir ırmağım
Geceden Git dersen giderim
Kal dersen kalırım Git Dersen
Kuşlar da dönmez, güz kuşları
Yanıma kiraz hevenkleri alırım
Ve seninle yaşadığım O iyi günleri,
Kötü Günleri bırakırım.
Aynı gökyüzü aynı keder
Değişen bir şey yok ki Gidip
Yağmurlara durayım.
Söylenmemiş sahipsiz
Bir şarkıyım Belki Sararmış
Eski resimlerde kalırım
Belki esmer bir çocuğun dilinde.
Bütün derinlikler sığ
Sözcüklerin hepsi iğreti
Değişen bir sey yok hiç Ölüm hariç.
Aynı gökyüzü aynı keder.
Behçet Aysan
