Bir hazan mevsimi aniden geIip,
GönIümde nevbahar estirdin güzeI.
ManaIı bakışIa, akIımı çeIip,
Sevda potasında erittin güzeI.
Razıydım daIımda tek bir goncaya Öbek,
öbek güIIer açtırdın güzeI.
Sönmüş küIIerini saçıp havaya,
GönüI voIkanımı harIattın güzeI.
Sen bende sakIısın,
ya ben nerdeyim ? Beni benden aIıp,
götürdün güzeI. Ebedi aydınIık,
bir beIdedeyim,
Gecemi gündüze döndürdün güzeI.
Şimdi ne tarafa baksam ordasın.
Her şey senden bana bir ciIve güzeI.
BüIbüIde, güIdesin; aIda, mordasın,
HaIidi yaktığın kordasın güzeI.
