Aşk Buzlu Bir Yanardağ
Üşümek üşümek bir tanem Çocuksu gözlerinin alevinde Titreyip üşümek Ve kaçıp gitmek buralardan Buralar bana dar geliyor Sevdiğim Yüreğim sığmıyor göklerin altına Vurup gidiyorum Rüzgarın kanatlarında Belkısların diyarından ta kehkeşanlara Dolaşıyorum yeryüzünü Gökyüzü,melekleri, Yıldızları Ayda duruyor hala canlı ve dipdiri Aşkımızın izleri Buralar bana dar geliyor Birtanem Tutunamıyorum bu zalim dağlara, Ovalara, vadilere Taşıp gidiyorum okyanuslardan Üşüyorum Üşüyorum Alev alev kar tipilerinde üşüyorum Dönüp bakıyorum yollara Virane evlerin silueti düşmüş Hatıralara Dönüp bakıyorum dumanı Göklere biriken yakılmış zamanlara Sen daha çocuksun bilmiyorsun Aşkın buzlu bir yanardağ olduğunu Kaldırımların sensizliği nasıl Haykırdığını yüzüme Denizin korkunç dalgalarını Ve kıyıdaki insafsız Çarpıntılarını Ve durup durup çılgınca Yokluğuna nasıl ağladığını İstanbul’un Sen bilemiyorsun Üşümek üşümek bir tanem Çocuksu gözlerinin alevinde Titreyip üşümek Ve kaçıp gitmek buralardan Buralar bana dar geliyor Sevdiğim Yüreğim sığmıyor Çırpınıp duruyor deryaların Uçsuz bucaksız ufuklarında Üşüyorum Zümrüt gözlerinin alev alev Yangınında Üşüyorum bir tanem Üşüyorum
Ferman Karaçam
