Aldırma Reis
Sen içerdeyken ben.. sinemalara gittim
Bütün filmlerini seyrettim, o sevdiğimiz artistin
Sen içerdeyken ben.. vita kutularında çiçek yetiştirdim
Sokakta top oynadım çocuklarla..ayakkabılarımı eskittim
Güneşe karşı durdum sabahları… Geceleri bir başıma
yıldızları bekledim
Annenin gönlüne su serptim, aldırma dedim aldırma
Bir şarkı söyle bir dilek tut herkes için..
Bir ada rüzgarı gibi.. sürtünerek geç hayata
Bir sarmaşık gibi tutun,ve değer ver hatıralara
Aldırma dedim..Sen annesin, aldırma..
Sen içerdeyken ben..kiramı ödedim, pijamalarımı giydim
Haber bültenlerini izledim..gazetelerden kupon kestim
Sen içerdeyken ben..Sigara içtim, öksürdüm
Otobüse bindim..fotoğraflarımıza baktım
Acıyan yanlarımı körelttim..deniz kıyısında yürüdüm
Manavdan soğan aldım,Yeni çıkan şarkıları dinledim
Kafeste beslediğimiz kuşu saldım..ıslık çaldım
Sen içerdeyken ben.. Hep uyandım, sayıkladım
Kanadım boyuna,takvimler aldım
Her gün bir yaprağını kopardım..deli ayrılığın
Sen içerdeyken ben..Gömleğimi ütüledim
Sobada elimi yaktım..Bir şiir yazdım
Bir hercai menekşe aldım çiçekçiden
Hani o alnına kader değmiş
Hani o dudaklarına deniz tuzu dokunmuş
Hani o erken vurulmuş ,gençliğimiz gibi dağıldım
Sen içerdeyken ben..Bir adını söyleyemedim
Şöyle bağıra bağıra,bir yüzünü göremedim
Görüş günlerinde,bir de eline değemedim
Bir de yüreğine,şöyle kucaklayamadım bir de
Ölümüne..
Sen içerdeyken ben.. Kapı kapattım, pencere açtım
Mutfakta oyalandım,kanepede yattım
Hatta bir yolluk aldım odaya
Çok ta kulak asmadım, çokta koymadı bu bana
Alt tarafı içerdeydin
Alt tarafı bir yanımı alıp götürmüştün
Bir yanImI,yani adamlIğımı
Yani gözlerimin ferini,yani canımı..
Alt tarafI ŞarkIlar ölecekti
Alt tarafI kanayacaktI kalbim
iŞte sensiz..İŞte nefessiz..
iŞte kimsesiz bir sesti alt tarafI
Her tarafım..
Yıldızlar yine oradaydı oysa yazdıklarım
Gözden kaçan o defter yapraklarında..
Boşver 128..Hayat bir gemi..
Yürüt onu göreyim seni..
Boşver 128A..Boşveriyor ya
Aldırma reis..!!Reis aldırmıyor ya
Bir adını söyleyemedim,şöyle bağıra bağıra
Bir yüzünü göremedim,görüş günlerinde
Bir de eline değemedim,bir de yüreğine
Şöyle kucaklayamadım bir de
Ölümüne..
Sen içerdeyken ben..Vitrinlerin önünden geçtim
Minibüs duraklarında bekledim
Simitçilerle yarenlik ettim,üstüme bir ceket aldım
El tezgahlarında kitaplara baktım
Sen içerdeyken ben.. Hiç oturup ağlamadım
Hiç karartmadım umudu,hiç bulandırmadım onuru
Öyle dimdik durdum ortada..
İşte burada ulan, işte burada..
Böyle burada,hiç yıkılmadan..
Hiç utanmadan..Ve hiç unutmadan..
Sen içerdeyken ben.. Gülen resmimi yaptırdım
Sokaktaki ressama..
Her zaman yaptığım gibi buzdolabını ayağımla kapadım
Parkların banklarına adını kazıdım..
Adını kazıdım duvarlara..
Adını, adımın yanına yazdım..
Hiç unutmadım, utanmadım
Korkmadım..
Parmaklarımı şIklattım Fidayda’da
Hani vardı ya..
Fidayda’da hanım kızım Fidayda..
Gelip gecen her tren bağırtısında
Kalkıp aynaya baktım sonra..
Sen içerdeyken ben.. Perdeleri hiç kapatmadım
Hiç bakmadım arkama..
Başını ellerinin arasına alan
Üç-beşinin arasında olmadım
Öyle bıraktığın gibi..
Öyle yaşadığımız gibi yaşadım
Sen içerdeyken ben..Bir adını söyleyemedim
Şöyle bağıra bağıra,bir yüzünü göremedim
Görüş günlerinde,bir de eline değemedim
Bir de yüreğine şöyle kucaklayamadım bir de
Ölümüne..
Sen içerdeyken ben?
İbrahim Sadri
