Akşamın Yarısında
Herkes öteki gibi duruyor… akşam
Da durduğu yerde durmuyor artık;
Yolcu yolu kuşatıyor durmadan;
Kapanıyor ‘Zaman‘ denen karanlık…
Hiçbir şeyde yok gibi ve herşeyde var;
Sıkışmış birileri ara yerde;
Kalbim! durma yetiş eski yazlara!
Nedense bir durgunluk var saatlerde…
Herşey nasıl da bütündü bir zaman:
Şimdi bahçe eksik, güllerse yarım;
Kar yağar, hüzün bile yok… ve nerdesiniz,
Ah, evet nerdesiniz, yoksaydıklarım?
Hilmi Yavuz
