Her geçen zaman daha da çok sen borçlanıyorum hayata. Bütün benliğinle yok/sun. Sözlerin fısıldamıyor kulaklarıma, dudakların ıslatmıyor tenimi. Kokun da küsmüş. Ellerin uzak, gözlerin firarda, saçların değmiyor yanaklarıma. Şimdi saatler seni çal/ıyor, neden yok/sun yanımda ..?
