(E)y nefis Kanma bu dünyâ seni hep aldatacak
(K)almaz âhir sana, evlâd ü iyâl, mâl, ev ocak
(R)enkli rüyâları, hülyâları terkeyle, bırak!
(E)n nihâyet, biliyorsun ki, nasîbin toprak…
(M)âdemâ böyle; neden gaflete dalmak, uyumak ?
Bu yazı 2 kez görüntülendi. Şu anda 1 kişi okuyor.