Bir intihar çığlığında uyandı kalbim!
Yok oluşun hazin öyküsüydü adın.
Belki çağırsam gelirdin.
Onu da gurur yaptım.
Aynı dünyanın ayrı şehirleri olduk.
Sana giden köprüler yıkık.
Benim şehrim kırık dökük.
Meçhule uçuyor bütün kuşlar.
Yaz ortasında ayazlar.
Kış ortasında yangın var…
Bayar Özer
Bu yazı 4 kez görüntülendi. Şu anda 1 kişi okuyor.
