Adım Şermin. 45 yaşındayım, ama yıllardır içimde gizlediğim bir şey var: bir umut, bir arzu. Hayatımda hiç tatmadığım, yıllarca unutmaya çalıştığım bir duyguydu. İşte, o duyguyu bana veren Onur’dur. Genç, yakışıklı, her bakışıyla beni kendine çeken bir adam. Onu ilk gördüğümde, içimde bir kıvılcım yandı. Ama bu kıvılcım, sadece anlık bir heyecan değildi. İçimde bir şeyler canlanmaya başlamıştı; istekler, arzular…
O kadar kısa süre geçmişti ki, sanki yıllardır tanıyormuşum gibi hissettim. Bir gün kafede göz göze geldiğimizde, sadece bakışlarla anlaşabileceğimizi düşündüm. Sonra o akşam, bana “Sonsuza kadar seninle olacağım” dedi. Bu sözleri, sadece duymak istediğimi düşündüm. Oysa bunlar, gerçek olmayacak bir masaldan başka bir şey değildi.
Ama ben, o an her şeyi riske attım. Onunla her şeyin mükemmel olacağını, hayatımda hiç hissetmediğim şekilde mutlu olacağımı düşündüm. Ona inandım. O kadar inandım ki, kalbim her an onu bekliyordu, bir adım daha, bir adım daha… derken o gece bende kalmak istediğini söyledi kabul ettim çünkü bende onu çok istiyordum… devamını okumak için diğer sayfaya gecebılırısınız
