Sürgün Gözlü Sevgilime…
Dinle bak ne diyor yüreğim…
Parmak uçlarımda hasretin,
beyaz sayfaya kan damlatıyor yine kalemim.
Aglıyor sen diye diye gözlerim.
Gülüşü cennetim bakışı hayatımın devamı.
Günlerden sen nasıl özledim seni bir bilsen..
Yasak/lı yarim.
Dinle bak ne diyor Yüreğim…
İkinci el sevdanın yeni bir Aşk’ını yaşamıştım senle.
Bozuk plak gibi gecelerim tanıştığımız ilk günü
canlandır/ıp duruyordu düşlerimde.
Teninin tenime değişini uanilya kokulu nefesini
sürgün gözlerini unutturmuyordu anla/rım.
Sana cıkıyor/du tüm yollarım.
Gözlerimi neyle dağladında görmedi senden başkasını.
Gidişin enkaza çevirmişti beni.
Siyah beyazdı günlerim yalvarıyordu
sana çaresiz cümlelerim.
Merhamet etmeyişinin can/m kırıkları ciziyordu kalbimi.
Acımın hamurunu yoğurmuştum artık sen/sizlikle.
Pişmişti artık duygularım.
Sunmaya hazırlanıyordu kendini bedenim.
Çıkış yolu gözüküyordu sırtımda acın kamburlaşmıs
sözlerim seni terk ediyordu
artık kan kırmızısı gözyaşlarımla ıslanan sayfalarda.
Gör bak sevgilim.
Ne haldeyim bitmeyen bir hikayeyim.
Paramparça duygularımı dindirmiyor şiirlerim.
İki kişilik masalarda oturmuyor artık benliğim.
Yasak/lım…
Gözlerim oturduğumuz yerlerde arıyor seni.
Yüreğim geçmişe sürüklüyor beni.
Yaşadıklarımız/ın izini sürüyor duygularım.
Ellerim eşiyor acının küllerini,
parmak uçlarımdaki sen alevlenip yakıyorsun tenimi.
Yıkılmış ben/i inşa etmeye çalışıyor bekleyişlerim.
Kara kalem resimler gibiyim.
Rengim sen.
Dudağının tadını alamadıgımdan belli.
Vanilya kokmuyor artık nefesim.
