Karanlıktı anne, üşümüştüm!
Öyle çok üşümüştüm ki, uyandığımda ellerim buz kesmişti.
Kendimi otobüsün can kenarında bulmuştum
Başımı çevirip etrafa baktım
Gökyüzü ışıl ışıldı
Göğe yükselen al bayrağı gördüm Anne
Kanla yazılmış
Uyanmıştım Anne
Sanki asıl bir rüyaya uyanmıştım
İçimde taptaze bir bahar açmıştı
Firdevs çiçeklerini gördüm
Mustafalar, Aliler
Mehmetler, Hüseyinler, Ademler, Hasanlar, vardı
Gülümsüyordu hepsi bana
Gencecik çocuklardık
Gencecik umutlar
Ve yeniden doğmuştuk…
