Hayat mı Tıpkı uçurumun kenarında olan bir dal gibi. Ayağın
kayar ve o dala sığınırsın. Tüm hayatını geçmişini geleceğini o dala
emanet edersin. Tüm yaptıkların bir şerit gibi gözünün önünden geçer.
Ama o hayatını emanet ettiğin dal. O kadar sağlam olmadığını gıcırtılar
başladığında anlayacaksın. Paniğe kapılacaksın ama kaybettiğinide anlayacaksın.
Ama yinede kurtulurum ümidiyle sıkı sıkı sarılacaksın. O an kader sana en
büyük yanlışını yapacak. Dal kopacak ve sen uçurumdan bir yıldız gibi kayıp.
Bir bardak gibi parçalanacaksın. Işte sevdiğim sende o dal gibisin. Tüm hayatımla
sana sığındım ama yanıldım. Sende o dal gibi bana yanlış yaptın. Ve ellerimi bırakıp
ölüme terk ettin beni. Ama bunu unutma. Ben o uçurumdan düşerken elimi
kalbimin üzerine koyup yine kalbimdesin dedim. Ve bir tek ben değil ikimiz
öldük. Sen benim kalbimde ben sana emanet ettiğim hayatımı kaybetim.
Son sözüm sana “ELVEDAYDI” ve biz bittik…
